Ik wil heel graag Corrie aan je voorstellen. Ze is de zus van mijn opa, voor mij is het dus tante Corrie, en ze woont in de Krimpenerwaard. Inmiddels is ze 92. Tante Corrie kan dingen waar ik stiekem een beetje jaloers op ben; zó knap! Maar voor ik je meeneem in het hele verhaal, alvast even dit: ze vertelde me een wens. En misschien kun jij haar helpen om die wens in vervulling te laten gaan!
Tante Corrie
Tante Corrie dus. Als kind kwam ik haar nog regelmatig tegen, maar de laatste jaren had ik haar niet meer zo veel ontmoet. Ik belde haar en toen ik mijn naam zei had ze al snel door wie ik was en of ik er niet één van die en die was.
Ja, antwoorde ik en ik vertelde waar ik voor belde. Dat ik mensen zocht die op leeftijd waren maar nog graag bezig waren en hobby’s hadden die ze jaren geleden ook al deden. Of ze het misschien leuk zou vinden als ik foto’s van haar zou komen maken? ‘Ach ja hoor, als ik jou daar mee help doe ik dat graag hoor meisje’, antwoorde ze.
En dus stapte ik op een regenachtige middag bij haar binnen voor een ‘Moment uit het leven van…’-fotoshoot. Ze ontving me hartelijk. Overal waar ik keek hingen kunstwerken aan de muur waarvan ik dan weer verwonderd vroeg: ‘Heeft u deze ook zelf gemaakt?’. Het antwoord was telkens ‘ja’. Geborduurde stillevens, gebreide kussens met kraaltjes in elke steek zodat het een bloempatroon werd. Ze had een jaar over één zo’n kussen gedaan. Ongelofelijk hoe precies alles gemaakt was en hoeveel tijd daarin zit.
Knikkerzakjes haken voor een goed doel
Veel handwerk doet ze inmiddels niet meer, maar ze haakt nog wel. Knikkerzakjes. Van restjes garen die ze overal en nergens vandaan haalt en krijgt. Zo voelt zich nog een beetje nuttig, vertelt ze. Ze maakt restjes op zodat het niet weggegooid hoeft te worden en al die zakjes zijn voor een goed doel. Toen ik bij haar langs kwam stond de teller op zevenentwintighonderdvijfennegentig. 2795! Zoveel had ze er de afgelopen 3 jaar gemaakt. Telkens stapeltjes van 10, alles netjes bijgehouden in een schriftje.
Deze knikkerzakjes gaan naar Moldavië, waar kinderen leren rekenen met de knikkers. Maar, vertelt Corrie, ze zou zo graag ook die knikkers mee kunnen geven, zodat het setje compleet is. Ze overwoog weleens om een oproepje in de krant te laten zetten, maar ze wist ook niet goed hoe ze dat voor elkaar moest krijgen.
Help jij tante Corrie aan knikkers of garen?
Het stukje in de krant was samen zo geregeld (je leest het hier), maar jij kunt haar dus ook helpen. Heb je knikkers over? Of garen waar je zelf niets meer mee gaat maken? Laat het me even weten, tante Corrie is er echt ontzettend blij mee!
