Het is een prachtig zomerse ochtend als ik in de auto stap; de stad uit, het platteland in. De weilanden doen me terugdenken aan de plaats waar ik opgegroeid ben, de wind waait zachtjes door het open raam. Ik ga vandaag foto’s maken op een zorgboerderij en daar heb ik zoveel zin in!
Een zorgboerderij voor mensen met dementie is misschien niet de plek waar veel jonge mensen enthousiast van worden en ouderenzorg in het algemeen is beladen met veel vragen, zorgen en doembeelden. Maar ik ben altijd weer geraakt als ik op plekken kom waar je ziet dat ouderen het goed hebben, genieten van wat er nog is en doen wat er wel kan. En precies dát is wat ik vandaag vast wil leggen op deze zorgboerderij.
Aan de slag
De bezoekers groeten me hartelijk als ze één voor één binnenkomen. Ze zoeken hun plekje aan tafel en beginnen de dag met koffie en chocoladecake. Een meneer wil wel weten van welke krant ik ben en wanneer de foto’s dan in de krant komen. Ik leg rustig uit dat ik niet van een krant ben, maar juist foto’s kom maken voor hen, hun familie en de zorgboerderij. Dat vindt hij al helemaal een prachtig idee!
Al snel is het tijd om aan de slag te gaan. De dieren moeten worden gevoerd, de eieren geraapt en misschien is er ook nog wel wat groenten in de moestuin dat geoogst kan worden. Het ene groepje bezoekers heeft de vaart er goed in, het andere groepje doet er wat langer over om aan de andere kant van het erf te komen. Het is allemaal goed. Alles gaat hier op ieders eigen tempo en de sfeer is gemoedelijk.
Ik vind het ontzettend leuk om te zien hoe elke oudere z’n eigen ding doet. De één wordt enthousiast van de moestuin en die ene aardbei die geplukt kan worden, de ander geeft de kalfjes alle aandacht en weer een ander helpt zorgvuldig met het eieren rapen. Er zijn ook bezoekers die vooral genieten van de zon en de bedrijvigheid om hen heen. Ik geef ze groot gelijk!
Na het rondje over het erf van de zorgboerderij is het weer tijd voor wat drinken. Inmiddels is het warm genoeg om buiten te zitten en daar wordt dankbaar gebruik van gemaakt. De bezoekers spelen nog een balspel en wat een lol hebben ze daarin! Zij, én ik, genieten er zichtbaar van.
Waardevol
Voor deze ouderen is de zorgboerderij een belangrijke plek. Ik vond het zo’n eer om de momenten die ze hier met elkaar beleven vast te leggen! Ik kan niet alles delen, want de privacy van de bezoekers staat voorop, maar je snapt dat het een serie is geworden die de ochtend van A tot Z weergeeft. Dat is ook wat ik terugkreeg van een familielid:
“Wat heb je met je reportage een mooi beeld gegeven wat een dag op de zorgboerderij inhoud en ook wat het voor de mensen betekend die naar de zorgboerderij komen! Dank dat je ons als familie mee laat genieten van deze mooie en soms ook ontroerende foto’s!”
Terug naar huis realiseer ik me weer: Het is zo waardevol is om foto’s te hebben van je vader, moeder, opa of oma. Gewoon, op de plek waar ze graag zijn. Zodat jij hen herinnert zoals ze zijn.
